کـارش میـان معــرکه بـالا گـرفتـه بود            شـمشیـر را به شیـوه مـولا گـرفتـه بـود

تنـهـا مـیـان مـردم بیعت فـروش شـهر            انبـوه کیـنه ، دور و برش را گرفته بـود

دلـواپـس غـریبـی امـروز خـود نـبـود              تـنـها دلـش بـخـاطـر فـردا گـرفـته بـود

دیدی که از ارادت دیـرینه ی حـسیـن              یک کـوفه زخم در بدنش جا گرفته بود

بـا سنگ، پای بیعت او مُهـر میـزدنـد             بـاور نکرد، از همه امـضا گـرفـته بـود

این شهر خواب بود و ندانست قدر او             هـرشب بـرای مـردمش احـیا گرفته بود

جرمش چه بود؟ نسبت نزدیک با علی            آن شعـله ها بـرای هـمیـن  پـاگرفته بود